زندگی آپارتمانی به یکی از رایجترین سبکهای زندگی تبدیل شده و در کنار آن، علاقه به نگهداری از سگ هم همچنان رو به افزایش است. برخلاف تصور خیلیها، آپارتماننشینی به معنی کنار گذاشتن سگ نیست؛ بلکه به معنی انتخاب درست نژاد است.
همه سگها برای فضای محدود مناسب نیستند. بعضی نژادها ذاتاً به تحرک بالا، فضای باز و فعالیت مداوم نیاز دارند و در آپارتمان دچار استرس و مشکلات رفتاری میشوند. در مقابل، نژادهایی وجود دارند که با محیط بسته، قوانین ساختمان و سبک زندگی شهری سازگاری بسیار خوبی دارند.
در این مقاله، ابتدا ویژگیهای سگ مناسب آپارتمان را بررسی میکنیم، سپس بهترین نژادها را معرفی میکنیم و در نهایت به نژادی میرسیم که از نظر بسیاری از صاحبان سگ و مربیان، بهترین انتخاب برای زندگی آپارتمانی محسوب میشود.
سگ مناسب آپارتمان چه ویژگیهایی دارد؟
قبل از بررسی نژادها، باید بدانیم یک سگ آپارتمانی ایدهآل چه خصوصیاتی دارد:
- سطح انرژی متعادل
- پارس کردن کم یا قابل کنترل
- سازگاری با تنهایی نسبی
- نیاز کم به فضای باز
- رفتار آرام در محیط بسته
داشتن این ویژگیها از اندازه سگ مهمتر است؛ یعنی یک سگ کوچک پرجنبوجوش میتواند بسیار نامناسبتر از یک سگ متوسط آرام باشد.
بهترین نژادهای سگ برای زندگی آپارتمانی
در ادامه، نژادهایی را معرفی میکنیم که سالهاست بهعنوان گزینههای مناسب برای زندگی آپارتمانی شناخته میشوند.
شیتزو (Shih Tzu)
شیتزو یکی از آرامترین نژادهای سگ است و برای آپارتماننشینها گزینهای بسیار محبوب محسوب میشود.
ویژگیها:
- بسیار آرام و کمتحرک
- سازگار با کودکان
- مناسب سالمندان
- نیاز کم به پیادهروی
شیتزو بیشتر از آنکه به فضای بزرگ نیاز داشته باشد، به توجه و محبت صاحبش وابسته است.
پامرانین (Pomeranian)
پامرانین با جثه کوچک و ظاهر جذاب، یکی از شناختهشدهترین سگهای آپارتمانی است.
ویژگیها:
- اندازه بسیار کوچک
- مناسب آپارتمانهای نقلی
- هوش مناسب
- وابسته به صاحب
پامرانینها اگر آموزش نبینند ممکن است زیاد پارس کنند، اما با تربیت درست، این موضوع قابل کنترل است.
فرنچ بولداگ (French Bulldog)
فرنچ بولداگ یکی از بهترین انتخابها برای زندگی شهری است.
ویژگیها:
- انرژی کم تا متوسط
- پارس کردن بسیار کم
- سازگار با آپارتمان
- مناسب افراد شاغل
این نژاد بیشتر زمان خود را در خانه به استراحت میگذراند و به فضای باز زیاد نیاز ندارد.
پاگ (Pug)
پاگها سگهایی دوستداشتنی و اجتماعی هستند که زندگی آپارتمانی را بهخوبی تحمل میکنند.
ویژگیها:
- آرام و مهربان
- سازگار با کودکان
- تحرک کم
- مناسب خانوادهها
باید مراقب اضافه وزن در این نژاد بود و تغذیه آن را کنترل کرد.
مالتیز (Maltese)
مالتیز یکی از گزینههای بسیار خوب برای آپارتمانهای کوچک است.
ویژگیها:
- وزن سبک
- ریزش موی کم
- اجتماعی و وابسته
- مناسب خانههای کمجمعیت
مالتیز به توجه و رسیدگی منظم نیاز دارد، اما از نظر رفتاری برای آپارتمان عالی است.
یورکشایر تریر (Yorkshire Terrier)
یورکیها با وجود جثه کوچک، شخصیت پررنگی دارند.
ویژگیها:
- اندازه بسیار کوچک
- مناسب فضای محدود
- هوش خوب
- آموزشپذیر
در صورت نبود آموزش، ممکن است پرصدا شوند.
پودل (Poodle)؛ بهترین انتخاب برای زندگی آپارتمانی
در میان تمام نژادهایی که نام برده شد، پودل از نظر تعادل رفتاری، هوش و سازگاری با آپارتمان، یک سر و گردن بالاتر قرار میگیرد.
پودلها در اندازههای مختلفی وجود دارند، اما نوع عروسکی و مینیاتوری آنها گزینههایی تقریباً ایدهآل برای زندگی آپارتمانی هستند.
دلایل برتری پودل:
- ریزش موی بسیار کم
- هوش فوقالعاده بالا
- آموزشپذیری عالی
- پارس کردن قابل کنترل
- سازگاری بالا با سبک زندگی شهری
- مناسب افراد مبتدی
- یادگیری سریع جای جیش
پودل بهراحتی قوانین خانه را یاد میگیرد، کمتر دچار مشکلات رفتاری میشود و اگر نیازهای ذهنی و فیزیکیاش تأمین شود، یکی از کمدردسرترین سگها برای آپارتمان است.
به همین دلیل، بسیاری از مربیان و دامپزشکان پودل را بهترین گزینه برای نگهداری سگ در آپارتمان میدانند.
نژادهایی که معمولاً برای آپارتمان مناسب نیستند
برخی نژادها حتی با آموزش هم در فضای بسته دچار مشکل میشوند:
- هاسکی
- ژرمن شپرد
- بوردر کالی
این سگها به تحرک بالا و فضای باز نیاز دارند.
جمعبندی نهایی
زندگی آپارتمانی به معنی حذف سگ از زندگی نیست، بلکه به معنی انتخاب هوشمندانه نژاد است. نژادهای مختلفی میتوانند با آپارتمان سازگار شوند، اما اگر بخواهیم از میان همه گزینهها یک انتخاب ایدهآل معرفی کنیم، پودل (بهویژه نوع عروسکی و مینیاتوری) بهترین ترکیب از هوش، آرامش و سازگاری را ارائه میدهد.
برای تهیه غذا، اسباببازی، وسایل آموزشی و سایر نیازهای سگهای آپارتمانی، میتوانید از دستهبندی ملزومات سگ در سایت پت شاپ پرشین دیدن کنید تا همه چیز را متناسب با زندگی شهری فراهم کنید.
